gülüşün,
yeni doğan bir bebeğin ciğerlerine çektiği ilk hava gibiydi. ağlattı beni. lakin mutluluktan.
gülüşün, yaşama sevincim oldu bir anda. daha birkaç ay önce yabancıyken şimdi gülüşüne bakıp uyuyorum. huzuru buluyorum gülüşünde. samimiyeti, doğallığı yaşıyorum.
gülüşünden ver, ömrümden çal ey sevgili! yanımda ol yeter ki. ömrüm dudaklarımın ucundan ruhuna aksın.
sen yeter ki kal..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder