kayda değer bir gece

huzura ermek nedir acaba diye düşünürdüm.
hiç bulamamışız ya biz onu..
hiç hissetmemişiz gerçekten sakinliği..

sanırım şu an hissettiğim gerçek huzur..

evimin balkonundayım.
tüm gün yağmur yağmış.
bulutlar henüz çekilmemiş, tekrardan yağacak gibi..
hava serin. belki de şu yaz aylarında tekrar rastlayamayacağım şekilde..
hafif bir esinti tenimi gıdıklamakta..

müziğim açık, yüzümde şapşalca bir gülümseme.

içim buruk esasında. diyorum ki keşke "o" da şu an yanımda olsaydı..
sarılsaydım, huzurumu paylaşsaydım onunla..
bu satırları onunla yazsaydım keşke..

keşkelerle hayat gitmiyor tabi.
lakin, çok özledim ben onu..

ne harika bir şeydir şu hissedilenler!
bu özlem, bu sevgi..

tarif bile edemiyorum ki..
sadece yüzümde kocaman bir gülümseme..